ad litteras
mittendas Bill Thayer |
English |
Adiutorium |
Altius |
Ostium |
|||
|
Oceani summo circumfluus aequore lucus trans Indos Eurumque viret, qui primus anhelis sollicitatur equis vicinaque verbera sentit umida roranti resonant cum limina curru, 5 unde rubet ventura dies longeque coruscis nox adflata rotis refugo pallescit amictu: haec fortunatus nimium Titanius ales regna colit solusque plaga defensus iniqua possidet intactas aegris animalibus oras 10 saeva nec humani patitur contagia mundi, par volucer superis, stellas qui vividus aequat durando membrisque terit redeuntibus aevum, non epulis saturare famem, non fontibus ullis adsuetus prohibere sitim; sed purior illum 15 solis fervor alit ventosaque pabula potat Tethyos, innocui carpens alimenta vaporis. arcanum radiant oculi iubar. igneus ora cingit honos. rutilo cognatum vertice sidus attollit cristatus apex tenebrasque serena 20 luce secat. Tyrio pinguntur crura veneno. antevolant Zephyros pinnae, quas caerulus ambit flore color sparsoque super ditescit in auro. Hic neque concepto fetu nec semine surgit, sed pater est prolesque sibi nulloque creante 25 emeritos artus fecunda morte reformat et petit alternam totidem per funera vitam. namque ubi mille vias longinqua retorserit aestas, tot ruerint hiemes, totidem ver cursibus actum, quas tulit autumnus, dederit cultoribus umbras: 30 tum multis gravior tandem subiungitur annis, lustrorum numero victus: ceu lassa procellis ardua Caucasio nutat de culmine pinus seram ponderibus pronis tractura ruinam; pars cadit adsiduo flatu, pars imbre peresa 35 rumpitur, abripuit partem vitiosa vetustas. Iam breve decrescit lumen languetque senili segnis stella gelu, qualis cum forte tenetur nubibus et dubio vanescit Cynthia cornu. iam solitae medios alae transcurrere nimbos 40 vix ima tolluntur humo. tum conscius aevi defuncti reducisque parans exordia formae arentes tepidis de collibus eligit herbas et tumulum texens pretiosa fronde Sabaeum componit, bustumque sibi partumque futurum. 45 Hic sedet et Solem blando clangore salutat debilior miscetque preces ac supplice cantu praestatura novas vires incendia poscit. quem procul adductis vidit cum Phoebus habenis, stat subito dictisque pium solatur alumnum: 50 "o senium positure rogo falsisque sepulcris natales habiture vices, qui saepe renasci exitio proprioque soles pubescere leto, accipe principium rursus corpusque coactum desere. mutata melior procede figura." 55 Haec fatus propere flavis e crinibus unum concussa cervice iacit missoque volentem vitali fulgore ferit. iam sponte crematur ut redeat gaudetque mori festinus in ortum. fervet odoratus telis caelestibus agger 60 consumitque senem. nitidos stupefacta iuvencos Luna premit pigrosque polus non concitat axes parturiente rogo: curis Natura laborat, aeternam ne perdat avem, flammasque fideles admonet, ut rerum decus inmortale remittant. 65 Continuo dispersa vigor per membra volutus aestuat et venas recidivus sanguis inundat. victuri cineres nullo cogente moveri incipiunt plumaque rudem vestire favillam. qui fuerat genitor, natus nunc prosilit idem 70 succeditque novus: geminae confinia vitae exiguo medius discrimine separat ignis. Protinus ad Nilum manes sacrare paternos auctoremque globum Phariae telluris ad oras ferre iuvat. velox alienum pergit in orbem 75 portans gramineo clausum velamine funus. innumerae comitantur aves stipatque volantem alituum suspensa cohors. exercitus ingens obnubit vario late convexa meatu. nec quisquam tantis e milibus obvius audet 80 ire duci, sed regis iter fragrantis adorant. non ferus accipiter, non armiger ipse Tonantis bella movet: commune facit reverentia foedus. talis barbaricas flavo de Tigride turmas ductor Parthus agit: gemmis et divite cultu 85 luxurians sertis apicem regalibus ornat; auro frenat equum, perfusam murice vestem Assyria signatur acu tumidusque regendo celsa per famulas acies dicione superbit. Clara per Aegyptum placidis notissima sacris 90 urbs Titana colit, centumque adcline columnis invehitur templum Thebano monte revulsis. illic, ut perhibent, patriam de more reponit congeriem vultumque dei veneratus erilem iam flammae commendat onus, iam destinat aris 95 semina reliquiasque sui: mirata relucent limina; divino spirant altaria fumo, et Pelusiacas productus ad usque paludes Indus odor penetrat nares completque salubri tempestate viros et nectare dulcior aura 100 ostia nigrantis Nili septena vaporat. O felix heresque tui! quo solvimur omnes, hoc tibi suppeditat vires; praebetur origo per cinerem, moritur te non pereunte senectus. vidisti quodcumque fuit; te saecula teste 105 cuncta revolvuntur; nosti quo tempore pontus fuderit elatas scopulis stagnantibus undas, quis Phaëthonteis erroribus arserit annus, et clades te nulla rapit solusque superstes edomita tellure manes: non stamina Parcae 110 in te dira legunt nec ius habuere nocendi. |
The Loeb edition of this poem has no critical notes. A slightly different text, however, is available on Michael Hendry's site (see navigation bar below). Some of its readings are attractive: e.g., murrata in line 95.
Images with borders lead to more information.
The thicker the border, the more information. (Details here.) |
||||||
ALTIVS: |
Carmina Minora |
Claudianus |
Textus Aevi Classici |
LacusCurtius |
Ostium |
|
APVD
ALIOS: |
Curculio |
|||||
A page or image on this site is in the public domain ONLY if its URL has a total of one *asterisk. If the URL has two **asterisks, the item is copyright someone else, and used by permission or fair use. If the URL has none the item is © Bill Thayer. See my copyright page for details and contact information. |
Pagina recensita: VI Kal. Aug. 07