Quid rear, adfatus quod non mihi dirigis ullos

nec redit alterno pollice ducta salus?

scribendine labor? sed quae tam prona facultas,

carmina seu fundis seu Cicerone tonas?

5 cedere divitiis animi fortuna fatetur

et tantas oris copia vincit opes.

An rarus qui scripta ferat? quin tempore nullo

cessant Flaminiae pulverulenta viae.

cum fluat ingenium, cum sit qui dicta reportet,

10 quae, nisi contemnor, causa relicta tibi?

despicis ergo tuum, si fas est credere, vatem

perfidus, et spatio debilitatur amor.

Excidimusne tibi? lucem iam condet Hydaspes,

et Tartesiaco, Sol, oriere vado,

15 candescet Geticis Meroë conversa pruinis

claraque se vetito proluet Ursa mari,

et, si iam nostros fastidit Olybrius ignes,

constat Oresteam nil valuisse fidem.

 p268  Quin age rumpe moras solaturusque sodalem

20 absens eloquio fertiliore doce,

crebraque facundo festinet littera cursu

libris atque animis insinuanda meis.

dignatus tenui Caesar scripsisse Maroni,

nec tibi dedecori Musa futura. vale.

Quem, precor, inter nos habitura silentia finem?

quando dabit caras littera grata vices?

me timidum vel te potius dixisse superbum

convenit? alterius crimen utrumque tenet.

5 transfluxere dies et, dum scripsisse priorem

paenitet, aeternas itur in usque moras.

sed quid agam? coepisse vetat reverentia vestri;

hinc amor hortatur scribere. vincat amor.

"fors iuvat audentes" prisci sententia vatis.

10 hac duce non dubitem te reticente loqui;

audax aut si quid penitus peccasse videbor,

arguar, ingrati non subiturus onus.

Romanos bibimus primum te consule fontes

et Latiae accessit Graia Thalia togae,

15 incipiensque tuis a fascibus omina cepi

fataque debebo posteriora tibi.

ergo lacessitus tandem rescribe roganti

et patria florens sorte, Probine, vale.