Populea Lycidas nec non et Mopsus in umbra,

pastores, calamis ac versu doctus uterque

nec triviale sonans, proprios cantabat amores.

nam Mopso Meroe, Lycidae crinitus Iollas

5 ignis erat; parilisque furor de dispare sexu

cogebat trepidos totis discurrere silvis.

hos puer ac Meroe multum lusere furentes,

dum modo condictas vitant in vallibus ulmos,

nunc fagos placitas fugiunt promissaque fallunt

10 antra nec est animus solitos alludere​1 fontes.

cum tandem fessi, quos dirus​2 adederat​3 ignis,

sic sua desertis nudarunt vulnera silvis

inque vicem dulces cantu luxere​4 querellas.

M. immitis Meroe rapidisque fugacior Euris,

15 cur nostros calamos, cur pastoralia vitas

carmina? quemve effugis? quae me tibi gloria victo?

quid vultu mentem premis ac spem fronte serenas?

tandem, dura, nega: possum non​5 velle negantem.

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

20  p480  L. respice me tandem, puer o crudelis Iolla.

non hoc semper eris: perdunt et gramina flores,

perdit spina rosas nec semper lilia candent

nec longum tenet uva comas nec populus umbras:

donum forma breve est nec se quod commodet annis.

25 cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

M. cerva marem sequitur, taurum formosa iuvenca,

et Venerem sensere lupae, sensere leaenae

et genus aerium volucres et squamea turba

et montes silvaeque, suos habet arbor amores:

30 tu tamen una fugis, miserum tu prodis​6 amantem.

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

L. omnia tempus alit, tempus rapit: usus in arto est.

ver erat, et vitulos vidi sub matribus istos,

qui nunc pro nivea coiere in cornua vacca.

35 et tibi iam tumidae nares et fortia colla,

et tibi bis denis numerantur messibus anni.

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

M. hue, Meroe formosa, veni: vocat aestus in umbram.

iam pecudes subiere nemus, iam nulla canoro

40 gutture cantat avis, torto non squamea tractu

signat humum serpens: solus cano. me sonat omnis

silva, nec aestivis cantu concedo cicadis.

 p482  cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

L. tu quoque, saeve puer, niveum ne perde colorem

45 sole sub hoc: solet hic lucentes urere malas.

hic​7 age pampinea mecum requiesce sub umbra:

hic tibi lene fluens​8 fons murmurat, hic et ab ulmis

purpureae fetis dependent vitibus uvae.

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

50 M. qui tulerit Meroes fastidia lenta superbae,

Sithonias feret ille nives Libyaeque calorem,

Nerinas potabit aquas taxique nocentis

non metuet sucos, Sardorum gramina vincet

et iuga Marmaricos coget sua ferre leones.

55 cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

L. quisquis amat pueros, ferro praecordia duret,

nil properet discatque diu patienter amare

prudentesque animos teneris non spernat in annis,

perferat et fastus. sic olim gaudia sumet,

60 si modo sollicitos aliquis deus audit amantes.

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

M. quid prodest, quod me pagani mater Amyntae

 p484  ter vittis, ter fronde sacra, ter ture vaporo,

65​9 incendens vivo crepitantes sulphure lauros,

64 lustravit cineresque aversa effudit in amnem,

cum sic in Meroen totis miser ignibus urar?

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.

L. haec eadem nobis quoque​10 versicoloria fila

et mille ignotas Mycale circumtulit herbas;

70 cantavit, quo luna tumet, quo rumpitur anguis,

quo currunt scopuli, migrant sata, vellitur arbos.

plus tamen ecce meus, plus est formosus Iollas.

cantet, amat quod quisque: levant et carmina curas.