I

. . . et tetracem, Romae quem nunc vocitare taracem

coeperunt. avium est multo stultissima; namque

cum pedicas necti sibi contemplaverit adstans,

immemor ipse sui tamen in dispendia currit.

5 tu vero adductos laquei cum senseris orbes

appropera et praedam pennis crepitantibus aufer.

nam celer oppressi fallacia vincula colli

excutit et rauca subsannat voce magistri

 p514  consilium et laeta fruitur iam pace solutus.

10 hic prope † Peltinum​1 ad radices​2 Apennini

nidificat, patulis qua se sol obicit agris,

persimilis cineri collum,​3 maculosasque terga

inficiunt pullae cacabantis imagine guttae.​4

Tarpeiae est custos arcis non corpore maior

15 nec qui te volucres docuit, Palamede, figuras.

saepe ego nutantem sub iniquo pondere vidi

mazonomi​5 puerum, portat cum prandia, circo​6

quae consul praetorve novus construxit ovanti.

II

cum nemus omne suo viridi spoliatur honore,

20 fultus equi niveis silvas pete protinus altas

exuviis: praeda est facilis et amoena​7 scolopax.

corpore non Paphiis avibus maiore videbis.

illa sub aggeribus primis, qua proluit umor,

pascitur, exiguos sectans obsonia vermes.

25 at non illa oculis, quibus est obtusior, etsi

sint nimium grandes, sed acutis naribus instat:

impresso in terram rostri mucrone sequaces

vermiculos trahit et vili dat praemia gulae.​8